W swojej karierze wędkarskiej, odwiedziłem wiele jezior, w których lin nie bierze na czerwonego robaka. Dotyczy to głównie jezior mało znanych niedużych, gdzie lin nie jest przyzwyczajony do tej przynęty.





Ryba będzie wąchać, oglądał dość nieufnie i uzna robaczka, nawet najbardziej żywego i wijącego się na haku, za pokarm trefny. Z pomocą wtedy przychodzi odpowiednio przygotowana przynęta roślinna. Sprawdzałem na wielu jeziorach, a efekty były zadowalające. Zastrzegam, że nie we wszystkich akwenach moje spostrzeżenia okażą się skuteczne. W maju zbieram kwiaty sosny.



Suszone przechowuję w foliowych woreczkach. Mają balsamiczny, żywicowy zapach i gorzki smak. Olejek eteryczno-żywiczny znajduje się w centynach - pędach szyszek robaczko-watych pokrytych kremowymi kiściami. To właśnie odkrycie tego specjału, który upodobał sobie lin, pozwoliło mi być z nim na tyle wąchaczem co smakoszem, za pan brat. Pęczak, który uznaję za zanętę i przynętę bardzo skuteczną na lina i białą rybę, parzę w termosie z dodatkiem suszonych kwiatów sosny. Często podobnie gotuję ziemniaki, również wrzucając do wody pędy sosnowe. Pęczak parzę w termosie dlatego, by nie ulotniły się olejki eteryczne sosny. W miejscu tylko sobie znanym umieszczam kule zanętowe, silnie zwarte: ił, piasek z dna, glina sezonowana, pęczak z termosu i ziemniaki.



Na haczyk nr 10-12 zakładam 2 ziarenka parzonego pęczaku eterycznego. Ponieważ okoliczne laski i zagajniki obfitują w młode sosny, pozyskanie znakomitego atraktora na lina nie sprawia kłopotu. Nie zapominajmy o cierpliwości i eksperymentowaniu, ponieważ te dwie rzeczy w linowych połowach są na pierwszym miejscu, nawet przed sosnowym pęczakiem i ziemniakami.